Reisverslag Maart 2014
De reis naar het moedercentrum La Lumière in Sokodé,Togo.
1 maart- 15maart 2014-07-08.Het moedercentrum: Sinds 2011 bestaat het Moedercentrum in Sokodé. Het is opgezet door en voor moeders met kleuters en babies. De kinderen worden er opgevangen en de moeders kunnen dan gaan werken. De moeders zijn zelf actief binnen het centrum.
Naast de opvang werken ze ook in de catering, de wasserij van kleding. De opbrengst van het werk wordt in een centrale pot gestort, waaruit de moeders een klein inkomen in de maand krijgen. Het doel van de reis: Het doel van de reis was om de vrouwen te ontmoeten en samen met hen de plannen voor de toekomst te inventariseren. We wilden ook samen met hen zoeken naar grotere ruimte om het centrum te huisvesten. Er bestaan al langere tijd plannen om de activiteiten van de vrouwen uit te breiden. Ze willen hun beroepsvaardigheden in praktijk gaan brengen. Er zijn vrouwen die een kappersopleiding hebben gedaan en coupeuses. Naast deze activiteiten willen de vrouwen een moestuin gaan bewerken, waarin groenten ed. voor de catering kunnen worden verbouwd.
Wie gingen op reis:
Prudence Naboud en Anneke Caspers , bestuursleden van de Nederlandse Stichting ”Ankerpunt La Lumière”. De stichting is in 2013 opgericht als steunpunt voor de vrouwen in Togo en probeert dat door middel van ideeën en middelen met hen te delen. Zo zijn er in januari 5 pakketten met goederen, waaronder 5 naaimachines, verstuurd. Deze pakketten zijn samengesteld uit goederen die verzameld zijn na een missieactie in de kerk en de wijk. De schoolkinderen hebben aan deze actie meegedaan door “spaarkaarsen” te vullen en tekeningen te maken. Tijdens de missieactie is er ook geld ingezameld, zo dat de pakketten konden worden verstuurd. Op zaterdag 1 maart vertrokken we naar Togo. Diezelfde dag kwamen we om 18.30u (Togo tijd) in Lomé aan.
Zondag 2 maart
verbleven we nog in Lomé om enkele administratieve dingen af te handelen. Het Moedercentrum is nu in aanloop naar landelijke bevestiging van hun bestaan. De vrouw die voor deze dingen verantwoordelijk is, woont in Lomé. We logeerden bij een zus van Prudence. Op deze dag brachten we een bezoek aan het strand en hadden een ontmoeting met de familie van Prudence. Daar hoorden we dat de pakketten ook waren aangekomen in Sokodé.
Maandag 3 maart
vertrokken we per auto naar Sokodé, 6 uur rijden vanaf Lomé. Fidelia, een van de moeders ging met ons mee terug. Onderweg iets te eten genomen. We kwamen om 11.30 u aan en bezochten eerst de kinderopvang (de crèche) om de situatie te zien. Inderdaad: een enkele ruimte, die door een schot in 2-en is gedeeld, zodat de slapende kleintjes niet worden gestoord door de iets grotere kinderen. Maar desondanks erg klein. Onderweg keken we rond om een mogelijke andere plek te vinden. We zagen daar ook een verlaten kerkgebouw en we speelden even met de gedachte om dat gebouw te vragen en het dan te verbouwen. Fidelia teruggebracht naar haar huis en toen naar ons logeeradres: het huis van Prudence.
Dit huis wordt verzorgd door familie aan de overkant. Zij zorgen eveneens voor de gasten als die er komen logeren. Na onze bagage te hebben neergezet eerst boodschappen gedaan in de stad. Bij onze terugkomst gegeten in de tuin onder de boom. De hitte begonnen we als een last te ervaren, en we trokken ons voor een tijdje terug om te rusten.Na de rust een beetje geaard en een poging gedaan om de komende tijd te plannen. Er kwam veel bezoek waaronder ook Père Justin, die directeur is van onderwijs in het diocees van Sokodé. Met hem onze ervaringen en plannen gedeeld. Hij is ook het adres waar de pakketten worden afgeleverd. Bij hem de vraag neergelegd over het verlaten kerkgebouw. Hij zei iets beters te weten en we maakten de afspraak om vrijdag te gaan kijken.
Dinsdag 4 maart
begon onvoorzien, want Anneke was ziek geworden en zodanig dat ze naar het ziekenhuis werd gebracht. Prudence is onderwijl verder gegaan met de andere afspraken te maken die nodig waren voor ons bezoek.Zo is ze naar de timmerman gegaan om te vragen of hij een boom kon maken die we wilden gebruiken bij de viering van Vrouwendag op 8 maart. Verder moest ze in het ziekenhuis blijven voor de verzorging van Anneke, want het is gebruikelijk dat familie van de patiënten de verzorging doen.
Woensdag 5 maart
was nog een ziekenhuisdag, maar ’s avonds gingen we weer naar huis. Helaas was Prudence toch ook wel een beetje ziek. Voorzichtig dus met eten en daarom zelf gekookt.
Donderdag 6 maart
Begonnen met het uitpakken van de dozen en de goederen te sorteren. We kregen hulp van een aantal mensen. Blij met de naaimachines en de stoffen. Voor de kleding ook bestemming en toekomst gezocht. De kleding kan door de vrouwen worden verkocht als ze een winkel hebben. Een deel van het speelgoed is voor de crèche nu en een deel voor later. Ook kleuter- en babykleertjes werden verdeeld in “nu” en “straks” en verkoop.
Vrijdag 7 maart
vroeg wakker door lawaai aan de andere kant van de muur. Een achter wonende buurman, die steeds meer grond in gebruik neemt om te wonen, eiste van de ervoor wonende familie dat ze een deel van hun huis zouden afbreken zodat hij met zijn auto erdoor kon. In de afgelopen jaren heeft hij al verschillende delen van de voorwonende buur laten slopen. Nu dreigde hij ermee dat hij het zou laten doen als ze het zelf niet deden. En inderdaad, direct na zijn vertrek hoorden we een dof gebonk en werd de buitenmuur van de woning afgebroken. De getroffen familie heeft geen verweer omdat de man ziek en verlamd is. Het was erg emotioneel voor ons.
Onze chauffeur haalde ons op om de dozen naar de crèche te brengen. Daar ontmoetten we Père Justin die ons het gebouw zou laten zien waarover hij had gesproken. Een oud missiehuis. Het gebouw is geweldig! Een groot huis met waranda’s rondom, buitenkeuken, wc- en wasplaats, opslagruimte en diverse kamers. Verder een ommuurd stuk grond, waar de moestuin kan worden gerealiseerd en de kinderen kunnen buiten spelen, een enorme mangoboom die veel schaduw geeft en tegen de buitenmuur kunnen de ateliers en de winkel worden gebouwd. En er is water en electriciteit! Père Justin zei dat de vrouwen konden zeggen wat er nog moest worden veranderd aan het gebouw want als de school, die aan de andere kant van het terrein staat klaar is kunnen de bouwlieden het huis in orde maken voor het Moedercentrum. Na de schoolvakantie kan het worden opgeleverd!Met dit prachtige vooruitzicht liepen we terug naar de overkant van de weg, want dit gebouw ligt tegenover het huidige Moedercentrum. Dat gegeven is extra positief want het is erg centraal gelegen voor de moeders die bij het Moedercentrum actief zijn en er gebruik van maken. Groot was de blijheid over dit vooruitzicht! Een dans en handgeklap drukten dit uit. Een prachtige opmaat voor de vrouwendag.
Hierna bezochten we de timmerman en die had de boom uitgezaagd. Mooi groot, maar helemaal bruin. We vroegen of hij de bovenkant groen kon schilderen; ja als we de verf kochten smeerde hij het er wel op. Langs bij een winkel om flesjes drinken te bestellen voor het feest van 8 maart. Bestelling gedaan voor tassen,etuis ed. voor de verkoop in Nederland.Terug naar huis om aan de voorbereidingen voor de activiteiten van Vrouwendag te beginnen. We hebben van gekleurd stevig papier vogels, bloemen, vlinders en
harten geknipt. Het is de bedoeling die op Vrouwendag te laten versieren met meegebrachte glitters en stiften. Op deze figuren kan een wens voor de toekomst worden opgeschreven en vervolgens worden deze versierde wensen op de boom geplakt. Voor de kinderen hadden we dierenmaskers meegenomen. Ook die kunnen worden versierd.’s Avonds een voorbeeld gemaakt om te kunnen laten zien wat de bedoeling is en de toespraak voor de Vrouwendag bedenken, want wat was ook alweer de reden dat we juist aan de boom hadden gedacht als symbool? De boom is als een teken van hoop. Hoop op de toekomst, hoop op samenleven.
Een aantal vrouwen waren intussen bezig limonade voor de kinderen en broodjes voor de lunch te maken.
Zaterdag 8 maart
Vrouwendag. We werden om 9.00 uur gehaald en gingen naar de feestzaal. Daar stond de boom! Geweldig om te zien. Veel kinderen, vrouwen, mannen en allemaal prachtig aangekleed voor het feest. Om het wachten te verkorten alvast begonnen met de andere onderdelen van de Vrouwendag.Een speciaal lied werd gezongen door de moeders. Zij hadden ook een sketch waarin werd uitgebeeld hoe het Moedercentrum werkt en hoe vrouwen worden aangetrokken om zich bij het Moedercentrum aan te melden. Prudence sprak de mensen toe en gaf uitleg van de boom. Zolang de priester nog niet was gearriveerd om de officiële opening te doen begon iedereen met het versieren van de gekleurde figuren om de wens op te schrijven. Al gauw werden de eersten op de boom geplakt. De openingsviering door de priester sloot prachtig aan bij de inhoud van de Vrouwendag.
Na de viering gingen de mensen door met het maken van de wensen. De kinderen konden een masker versieren.
De lunch met de eigen gemaakte broodjes en drinken sloten de ochtend af.Na de siësta bezochten we het Catharina klooster waar een vriendin van Prudence non is. Zij is onderwijzeres.
Zondag 9 maart.
Na het ontbijt naar de kerk geweest. Het was een speciale viering die eindigde met een grote kerkveiling. De opbrengst was bestemd voor de voltooiing van het kerkgebouw. De bezoekers van de kerk brachten eigen goederen zoals yams, zakken bonen,eieren, kippen, stoffen enz. mee om te verkopen. In de middag was er een ontmoeting met de vrouwen van Moedercentrum. We bespraken de huidige situatie en natuurlijk ook de toekomst. Ze bedankten ons ook hartelijk voor onze steun. Aan het einde van de middag de naaimachines en de stoffen en de kapperspullen aan de vrouwen getoond: groot enthousiasme en blijheid. Ook de spullen voor de winkel laten zien. Goed uitgangspunt voor de toekomst.
Maandag 10 maart.
Rustige start na drukke dagen. Een ochtend om een beetje relaxed te doen en nog wat uit te pakken. Geen stroom en dus weinig water. In de middag gaan we naar en stuk land een paar kilometer buiten Sokodé. Ook bezoeken we een groot boeren erf om te zien hoe het boerenbedrijf ingericht kan worden. Helaas is er een stroomprobleem als we in het donker thuis komen. Er zitten ook gasten op ons te wachten. Na heel wat onderhandelen met de man die de stroom verdeelt krijgen we de stroom terug. Het water probleem is daarmee nog niet opgelost, maar we hadden nog wat in een emmer. Morgen zijn er nieuwe kansen.
Dinsdag 11 maart.
Gelukkig is er op tijd water gepompt dus kunnen we onszelf weer wassen. We bezoeken Aledjo, een dorp in de bergen. De eerste Christenen zijn daar gedoopt. Een Franse congregatie heeft er een school gesticht en onderhoudt er nu een bezinningscentrum. Een prachtig uitstapje naar een bijna paradijselijke plek. Bij Père Justin gegeten en zijn medepriesters ontmoet. Na het eten naar de winkel waar we tassen, schorten, etuis hebben besteld om in Nederland te verkopen. Ook een bestelling geplaatst voor opvouwbare tasjes. Het “plastictasjes probleem” proberen we onder de aandacht te brengen. In mei zal Père Justin deze tasjes meenemen naar Nederland. Ontmoeting met de eigenaar van het boeren er; hij is leraar op de middelbare school en actief op het gebied van natuurlijk beheren.In de middag met een aantal vrouwen over de verkoop van spullen gesproken en er afspraken over gemaakt. Ook gesproken over het openen van een bankrekening voor het Moedercentrum. We krijgen ook nog de laatste persoonsgegevens van de Moeders om straks in Lomé de inschrijving van het Moedercentrum in het landelijk register te kunnen doen. Prudence had ook een ontmoeting met een paar zussen en haar moeder.
Woensdag 12 maart.
Vandaag de laatste dozen doorgewerkt en uitgezocht. Na de siësta bij de moeder van Prudence langs om haar gedag te zeggen. “s Avonds kwam er nog veel bezoek om afscheid te nemen. Morgen gaan we weer naar Lomé omdat we daar nog veel te regelen hebben.
Donderdag 13 maart.
Vroeg op om het huis weer af te sluiten en op reis te gaan naar Lomé. Eerst nog bij een paar familieleden langs om te groeten. Zware tocht terug naar Lomé. De middag gebruikt om wat bij te komen.
Vrijdag 14 maart.
Prudence bezoekt de markt en enkele winkels om nog wat artikelen voor de verkoop in Nederland te kunnen halen en Anneke werkt het dagboek bij.
Zaterdag 15 maart.
Weer vroeg op om de koffers naar het vliegveld te brengen, helaas passen ze niet in de auto, dus moeten we een andere oplossing bedenken. Eerst ontbeten en dan met een motortaxi naar de vrouw die de inschrijving in het landelijk register zal regelen.
Daar ook geld achter gelaten om de bankrekening te kunnen openen (€ 200,-). Nog enkele andere zaken geregeld op de markt.Om 23.30u Togo tijd vertrok het vliegtuig uit Lomé.
Zondag 16 maart.
Om 10.00 uur Nederlandse tijd terug in Nederland.
Conclusie: De vrouwen zijn enthousiast en hebben veel ideeën. Wel hebben ze behoefte aan onderbouwing van hun activiteiten. Prudence is daarin onmisbaar.
Plannen en vooruitzichten: Momenteel zijn de inkomsten nog niet zodanig dat de huur van het nieuwe gebouw door de vrouwen kan worden betaald. Wij, de stichting Ankerpunt la Lumière, zullen de eerste jaarhuur € 600,- betalen.
In oktober 2014 zal de oplevering van het gebouw plaatsvinden en het ligt in de bedoeling dat Prudence daarbij aanwezig is. Tijdens haar bezoek in Togo wil zij contact leggen met de bovengenoemde leraar en hem vragen de vrouwen te begeleiden en evt. opleiden in economisch management en het gebruik van de moestuin. In september zullen er weer pakketten naar Togo gaan.
Waar wij in Nederland aan moeten werken:
– Naamsbekendheid van de Stichting promoten.
– Geld inzamelen door acties.
